Vredestafel

Ik raak met hem in gesprek. Hij is vriendelijk, geïnteresseerd en communicatief sterk. Hij blijkt vicevoorzitter te zijn van Centrum de Middenweg, een moskee die zich inzet voor ontmoeting tussen mensen in de stad. Ik had in de Volkskrant al een mooi artikel gelezen over deze moskee, dus mijn interesse is gewekt. 

Wat me positief raakt in ons gesprek, is dat we overal over kunnen praten. Over dingen die ons verbinden en over actuele thema’s die uiterst gevoelig liggen in de samenleving. Er wordt oprecht naar elkaar geluisterd. We gaan moeilijke vragen niet uit de weg. Ik denk: deden we dit maar vaker. Hier is behoefte aan. 

De volgende vredestafel is in de moskee. Ik ben van de partij. En niet alleen omdat ze beloofd hebben een heerlijke maaltijd klaar te maken, maar ook omdat ik de ander beter wil begrijpen. 

Ik ga binnenkort eens buurten bij onze vrienden van Centrum de Middenweg. Die naam ‘middenweg’ heeft men bewust gekozen. Het mooie van de middenweg is dat er ruimte is voor openheid en nuance. 

Dat spreekt me aan.