Voorbij het eendimensionale leven

Wat me opvalt is dat voor de meeste mensen in Crooswijk godsdienst iets is dat vanzelfsprekend bij het leven hoort. Het geloof ligt er voor het oprapen. Het zindert er van religie.

Houvast

Het heeft me aan het denken gezet. Vooral als ik in aanraking kom met christenen met een niet-westerse achtergrond. Waar ik vaak voorzichtig en wat schuchter in het geloof ben, daar hebben zij een sprankelend en een rotsvast vertrouwen in God. 

Ik herinner me een situatie waarin iemand de ene na de andere tegenslag te verstouwen kreeg. Ik vroeg aan hem: “Ben je niet boos op God? Of teleurgesteld?” Hij keek me verbaasd aan. “Ik boos op God? God is mijn enige houvast! Hoe kan ik dan boos zijn op God?” Zo had ik nog niet naar de situatie gekeken. Zijn reactie raakte me. 

Rotsvast vertrouwen

Ik heb een zwak gekregen voor de manier waarop het christelijk geloof een rol speelt in het leven van de mensen in een wijk als Crooswijk. De sprankeling, de hoop en het vertrouwen dat geloof mensen geeft. Het doet me goed. Ook van moslims leer ik hoe het geloof je hele leven doortrekt. Ik laat me graag verrijken door hun toewijding. Het inspireert me als mensen een rotsvast vertrouwen hebben in God.

Natuurlijk ben ik niet blind voor de donkere kanten die religie kan hebben. Ook ik zie fundamentalistische uitwassen waardoor mensen van hun vrijheid worden beroofd. Om over de oordelen over anderen maar te zwijgen.

En toch zie ik vooral de mooie kanten om me heen. Het geeft mensen richting, geloof, hoop en liefde. Ik word er vrolijk van.   

Rijk

Wanneer ik ‘s middags uit mijn werk naar huis fiets, dan denk ik soms: wat leven we in een plat land. Is onze wereld niet eendimensionaal geworden? En zijn we daardoor niet veel kwijtgeraakt? Mijn ogen zijn daarvoor open gegaan door het werken in een multi-etnische stadswijk.

Van christenen met een niet-westerse achtergrond leer ik wat een rijk leven is, zelfs als je in een kleine bovenwoning woont en nauwelijks geld hebt voor boodschappen..